O nas

Stowarzyszenie Rzeszowska Krótkofalarska Sieć Ratunkowa powstało w 2022 roku z inicjatywy aktywnych krótkofalowców chcących pogłębiać temat łączności kryzysowej. Początki RKSR sięgają Rzeszowskiej Amatorskiej Sieci Ratunkowej, która została utworzona w 2013 roku z inicjatywy Zarządu Oddziału Terenowego nr 18 Polskiego Związku Krótkofalowców w Rzeszowie.

W kwietniu 2023 r. w Rzeszowie miało miejsce I Spotkanie Członków Stowarzyszenia, podczas którego wielu z nas miało okazję zobaczyć się „na żywo” z innymi wolontariuszami skupionymi przy RKSR po raz pierwszy.

Głównym celem naszego działania jest ciagłe doskonalenie, uczenie się, rozwijanie i poszerzanie swojego zasobu sprzętowego, aby w razie potrzeby zapewnić niezależną, zapasową łączność radiową na terenie miast i powiatów województwa podkarpackiego w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych, katastrof i innych zagrożeń jak również innych sytuacji kryzysowych, wymagających podjęcia niezbędnych działań utrzymania łączności.

Jako krótkofalowcy posiadający na wyposażeniu nowoczesny sprzęt łączności oraz zapasowe źródła zasilania możemy umiejętnie i rzetelnie przekazywać informacje z terenów niedostępnych lub nieosiągalnych z powodu braku łączności zwykle oferowanej przez komercyjne systemy telekomunikacyjne. Są to głównie informacje o potrzebach pilnej pomocy medycznej przy pożarach, podtopieniach lub innych sytuacjach, wymagających natychmiastowej interwencji służb profesjonalnych.

Jesteśmy zespołem wolontariuszy zajmujących się tematyką łączności kryzysowej, czynnie uczestniczącym w życiu społecznym kraju poprzez bezinteresowne niesienie pomocy obywatelom oraz wspieranie działań administracji publicznej w czasie zdarzeń kryzysowych, w zakresie przekazywania informacji z obszarów pozbawionych powszechnej łączności telekomunikacyjnej.

W przypadku wystąpienia awarii sieci telekomunikacyjnych, krótkofalowcy mogą zapewnić łączność radiową, co jest szczególnie ważne w sytuacjach kryzysowych, takich jak powodzie, wichury, burze, czy też wypadki komunikacyjne. Dzięki naszym umiejętnościom i sprzętowi możemy pomagać w przekazywaniu informacji między obywatelami, ale też brać udział w ścisłym koordynowaniu działań ratunkowych, co przyczynia się wprost do zwiększenia bezpieczeństwa ludzi i mienia. Takie sytuacje miały miejsce w Polsce m.in. podczas „powodzi tysiąclecia” w 1997 i 2010 roku, czy podczas trzęsienia ziemi w Turcji w lutym 2023 r.
Do podobnych zdarzeń z historii, w których krótkofalowcy stanowili ważny element struktur komunikacyjnych, zaliczyć trzeba działania ratownicze podczas trzęsienia ziemi w Tajwanie (2016), huraganu „Alex” (2016), tajfunu „Melor” (2015), powodzi w Indiach (2015), huraganu „Patrycja” (2015), poszukiwań samolotu MH370 w Malezji (2014), czy trzęsienia ziemi w Haiti w 2010 r.

Najważniejsze cechy systemów łączności kryzysowej to:
– możliwość komunikacji na różnych częstotliwościach, w zależności od sytuacji, pory dnia, ukształtowania terenu itp.,
– możliwość szybkiego przesyłania dużych ilości danych,
– bezpieczeństwo i poufność przesyłanych informacji,
– niezależność od zewnętrznych sieci energetycznych i telekomunikacyjnych, które mogą ulec awarii.


Dlatego niezwykle istotne jest, aby w tym zakresie mieć zarówno umiejętności w dziedzinie krótkofalarstwa, jak i dostęp do zaawansowanych systemów łączności kryzysowej.